கிராமத்துப் பெண்

பொன்னாச்சி ஐயாவின்

பொண்டாட்டி குஞ்சம்மா

நெஞ்சில் வஞ்சமில்லாத தங்கம்மா

குழிவிழுந்த முகமும்

வெத்திலாக்குக்

கறைபடிந்த வாயும்

கோதிக் கட்டிய

நரை விழுந்த கொண்டையும்

செருப்பைப் பிடிக்காத

தேய்ந்து போன காலும்

பட்டென்ற பேச்சும்

படபடத்த நடையுமாய்

உலாவிய உருவம்

குளத்தில் குஞ்சு மீன் பிடிக்க

அத்தாங்கும் ஒமலுமாய்

குறுக்கக் கட்டோடு

புறப்படும் அணிக்கு

அவள்தான் தலைவி

புள்ள பொறந்தா

புள்ள பெரிசாகி

தண்ணி வாத்தா

யாரும் செத்தா

ஊருல உத்தியாக்களுக்குச் செய்தா

முந்திப் போய் பந்தியில

குந்தியிருந்து

எழும்பி வராட்டி

நிம்மதியில்ல அவளுக்கு.

வண்டில் மாட்டை

பேய் மறித்த கதை

குஞ்சம்மா

வரம்புக் கட்டில

குந்தியிருந்து காட்டுக்குப் போனபோது

கோயிலுக்குப் போக

கூட்டமாய் வந்த சனம்

பேயெண்டு

கீரிட்டு ஓடின கதையெல்லாம்

கூடிப் பழகினா

சிரிப்போட சொல்லிடுவா.

கட்டிய கணவனை

கண்ட பிள்ளைகளை

இயற்கையோ

கொடுத்துப் பறித்திட

நெஞ்சில் கவலையோடு

தனிமையில் இருந்தாலும் குஞ்சம்மா

மானத்தோடு வாழ்ந்து

கிராமத்துப் பெண்ணாய்

மண்ணோடு கலந்து விட்டாள்.

-த.மேரா-